Sunday, September 29, 2024

सफेद मुसळी विषयी आयुर्वेदिक माहिती Saphed musali information in Marathi

 सफेद मुसळी विषयी आयुर्वेदिक माहिती

Saphed musali information in Marathi

सफेद मुसळी विषयी आयुर्वेदिक माहिती  Saphed musali information in Marathi


“ मुशली मधुर शीता वृष्या पृष्टि बलप्रदा l पिच्छिला कफदा पित्तदाह श्रम हरा परा ll”

• मराठी नाव : सफेद मुसळी.

• हिंदी नाव : सफेद मुसली,

• संस्कृत भाषेत नाव : मुशली,


• रचना : 

ही एक रोपवर्गीय वनस्पती असून हिची रचना पाहता एका गवती झुडपासारखी आहे.

• पाने : 

या वनस्पतीचा पाने ही तलवारीच्या पात्यासारखी असतात. गडद हिरवा रंग असतो.

• फुले :  

पांढरट रंगाची लहान फुले या झाडाला येतात

• मूळ : 

 पांढरट रंगाची तंतुमय मुळे या वनस्पतीस येतात. व यांचाच वापर औषधात केला जातो.

सफेद मुसळी विषयी आयुर्वेदिक माहिती  Saphed musali information in Marathi


• मुसळीचे प्रकार :

१) सफेद मुसळी २) काली (काळी)मुसली


• वैशिष्ट्ये :

• सफेद मुसळी शीत गुणधर्म असणारी तर काळी उष्ण गुणधर्म असणारी आहे.

• सफेद मुसळी मध्ये गुरू म्हणजे पचण्यास हलकी,तसेच स्निग्ध गुणधर्म म्हणजे तेलकट , तुपकट स्वरूपाची, स्वादात गोडसर चव असणारी, थंड गुण धर्म असणारी,, वात विकार, पित्त विकार कमी करणारी मात्र कफ वाढवणारी आहे.

सफेद मुसळी विषयी आयुर्वेदिक माहिती  Saphed musali information in Marathi


सफेद मुसळीचे औषधी गुणधर्म:

• शरीर अशक्त असेल, मासल भाग रोडावलेला असेल, तर आपण सफेद मुसळीचे सेवन करावे. कारण ही पुष्टी बल देणारी आहे, मसल्स मजबूत करणारी असल्याने व शरीर सशक्त करणारी असल्याने सफेद मुसळीचे सेवन करावे. यासाठी सफेद मुसळी घेवून त्याची पावडर करून ती अर्धा चमचा गरम पाण्यात टाकून त्यात चवीसाठी खडी साखर घालून तिचे सेवन करावे.

• सफेद मुसळी, अश्वगंधा, शतावरी, व मुलेठी या औषधी वनस्पतीचे एकत्र सम प्रमाणात चुर्ण घेवून एक ते दोन वाटी पाणी किंवा दूध यात घालून सेवन करु शकता. त्यामधे तूप गरम करून घालू शकता. याचे सेवन नित्य केल्यास शरीर बळकट होत.

• पुरुषांच्या शरीरात धातू कमी असेल, लैंगिक समस्या असल्यास त्यासाठी मदतगार सफेद मुसळी आहे. शरीरातील शुक्र धातु वृष्य वाढवून, त्यातील शुक्राणू वाढवून वीर्य वृध्दी करते. वंध्यत्व निवारण करते, शीघ्र पतन हा दोष कमी करण्याचे काम सफेद मुसळी करते.

• वात, पित्त विकार कमी करते, शरीरातील स्नायू ,हाडे यामधून. कट कट आवाज येत असेल शरीरात कोरडेपणा आल्यास तो कमी करते, स्नायू बळकट होतात. आळस नाहीसा होतो वातामुळे होणार्या सर्व रोगावर सफेद मुसळी गुणकारी आहे. यासाठी दूध एक कप घेवून त्यामध्ये सफेद मुसळी पावडर घालून त्यात एक कप पाणी घालून ते उकळून आठवून एक कप करावे, त्यामधे तूप गरम करून घालून सेवन करावे. लाभ होतो.

• स्त्रिया मध्ये अशक्तपणा असेल, मासिक पाळीत रक्तस्त्राव समस्या, पांढरे पाणी अंगावर जास्त जाणे, गर्भपात झाल्यावर स्त्रियांची प्रकृती खालावते, त्यावेळी तसेच अशक्त असणे यावर उपाय म्हणून सफेद मुसळी, शतावरी, मुलेठी यांची पावडर करून त्याचे मिश्रण करून रोज अर्धा ते एक चमचा त्याचे सेवन दुधातून केल्यास स्त्रियांची प्रकृती सुदृढ होते.

• लघवीला साफ न होणे, युरीन समस्या, लघवी अडकणे, किंवा कमी होणे, लघवी करताना जळजळ होणे, यावर उपाय म्हणून सफेद मुसळीचे सेवन मूलेठी सह ४० ते ५० मिली पाण्यासोबत करत राहिल्यास लघवी बाबत समस्या दूर होतात.

• सफेद मुसळी शरीरातील धातूची वृध्दी करते. ओज वाढवते, त्यामुळे इम्यूनिटी पॉवर वाढवते. व ऋतू बदलात देखील शरीर आजारी पडत नाही.

सफेद मुसळी विषयी आयुर्वेदिक माहिती  Saphed musali information in Marathi


• शरीरातील नसांची ताकद वाढवते व जॉइंट पेन कमी करते.

• मधुमेह रुग्णांना देखील सफेद मुसळी खुप उपयुक्त आहे. त्यांची युरिन समस्या घालवून, थकवा दूर करते, त्यांनी सफेद मुसळी, आवळा, गोक्षुर, यांची पावडर एकत्र करून रोज अर्धा चमचा रोज दिवसातून सकाळ, संध्याकाळ असे दोनदा घ्यावे, लाभकारी असते.

• पित्ताचा नाश करणारे गुणधर्म असल्याने ती पित्त विकार यावर लाभकारी आहे. रक्तपित्त कमी करण्यासाठी उपयुक्त आहे.

• शरीराची स्किन कोरडी व शुष्क झाली असेल, सुरकुत्या पडल्या असतील तर सफेद मुसळी उपयुक्त आहे.

सफेद मुसळी विषयी आयुर्वेदिक माहिती  Saphed musali information in Marathi


सफेद मुसळीचे तोटे :

• सफेद मुसळी ही कफ वाढवणारी औषधी आहे. त्यामुळे पित्त विकार असलेल्या लोकांनी आयुर्वेदिक डॉक्टरांच्या सल्ल्याने प्रकृतीनुरूप औषधे घेणे चांगले आहे. यासाठी अश्वगंधा व सफेद मुसळी उपयुक्त आहे.

• शरीर बळकट करणाऱ्या युवकांनी अश्वगंधा, शतावरी, सफेद मुसळी व कौंज एकत्र मिश्रण करून रोज एक चमचा पानी व दूध एकत्र करून ते उकळून सेवन केल्याने शरीर बळकट होण्यासाठी मदत होते.


• असे आहेत सफेद मुसळीचे आयुर्वेदीक औषधी महत्त्व. Saphed musali information in Marathi


औषधी वटवृक्ष व त्याची माहिती Banyan Tree information in marathi

 औषधी वटवृक्ष व त्याची माहिती
Banyan Tree information in marathi

भारतीय हिंदू संस्कृतीमध्ये अत्यंत पूजनीय व वंदनीय असे स्थान वडाच्या झाडास आहे.

औषधी वटवृक्ष व त्याची माहिती  Banyan Tree information in marathi
औषधी वटवृक्ष व त्याची माहिती  Banyan Tree information in marathi


वडाच्या झाडाची माहिती :

जवळ जवळ तीस मीटर पर्यंत वाढ असणारे मजबूत खोडाचा अनेक पारंब्या असणारा, व विस्तृत एरीया आपल्या ताब्यात घेतलेले झाड हे वडाचे असते.

खोड : मजबूत, गुळगुळीत, पांढरट रंगाचे असते.

पाने : लंबवर्तुळाकार पाने अत्यंत राठ, गडद हिरव्या रंगाची असून मधील शिराविण्यास सुंदर दिसतो. पानाची मागील बाजू ही फिकट हिरवी म्हणजेच जरा पोपटी रंगाची असते. स्पर्श केल्यास जाड पाने लागतात.

पारंब्या :

औषधी वटवृक्ष व त्याची माहिती  Banyan Tree information in marathi


वडाच्या झाडाचे आगळे वेगळे वैशिष्ट्ये म्हणजे त्याच्या पारंब्या, खोडातून पसरलेल्या विस्तृत अशा शाखांना अनेक अधोमुख पारंब्या निर्माण होतात. ज्या खालील दिशेस जात जमिनीत रुजतात, अन् झाडास एकप्रकारे अन्न पुरवणाऱ्या मूळ व खोड याचे काम करत जमिनीत घट्ट धरून ठेवतात.

फुले व फळे :

औषधी वटवृक्ष व त्याची माहिती  Banyan Tree information in marathi


पानांचे देठ व खोड यांच्या मधून छोटे कोके येतात त्यास छोटी छोटी वाटोळ्या आकाराची फुले येतात. फुलातील पुष्पाशय किड्यांद्वारे फलित होते. व त्याची निर्मिती ही छोट्या वाटोळ्या कुंकवाच्या रंगाच्या फळात होते.

ही फळे पक्षी व झाडावर राहणारे प्राणी आवडीने खातात.

• फळात किडे असल्याने माणसे मात्र वडाची फळे खात नाहीत.

वडाचे शास्त्रीय नाव :

Ficus benghalensis हे या वृक्षाचे शास्त्रीय नाव आहे. व हा वृक्ष मोरेसी या कुळातील असून हा भारत देशाचा राष्ट्रीय वृक्ष आहे.

वड या वृक्षाची इतर नावे : वड, वट, न्यग्रोथ (संस्कृत) banyan tree (English)

वडाचे झाड हे भारतीय उपखंडात भरपूर प्रमाणात आढळून येतात.

• या झाडाच्या पारंब्या या खोडास उटून खालच्या दिशेला वाढतात व जमिनीत रुजतात. म्हणून त्यास न्यग्रोथ असे म्हणतात.

• हा वृक्ष प्रथम बंगाल प्रांतात आढळला त्या ठिकाणी व्यापाऱ्यास बनिया म्हणतात. तो जसे सर्वत्र फिरून व्यापार करत क्षेत्र निर्माण करतो. तसे हा वृक्ष पसरतो म्हणून त्यास बनियन ट्री असे म्हणतात.

• मध्यप्रदेश राज्यातील छिंदवाडा येथील एक वटवृक्ष अडीच एकरात पसरलेला आहे. हा वृक्ष बहुवर्षीय आयुष्य असणारा आहे. ३०० ते ४०० वर्षांपूर्वीचे आयुष्य असणारी असंख्य वडाची झाडे आहेत.काही १००० वर्षापर्यंतची आहेत.

वडाच्या झाडाचे धार्मिक महत्त्व :

औषधी वटवृक्ष व त्याची माहिती  Banyan Tree information in marathi


• हिंदू धर्मीय सावित्री नामक साध्वी पतिव्रता स्त्रीने आपला पती बेशुद्ध झाल्यावर तिने त्यास या वृक्षाखाली झोपवले व कठीण व्रत केले. व आपल्या पतीचे प्राण वाचवले म्हणून या वृक्षाची आजही ज्येष्ठ महिन्याच्या पौर्णिमेस स्त्रिया पूजा करतात.

• कुरुक्षेत्रात महाभारत काळात महायज्ञ केला. तेव्हा सोमचमसाच्या पात्राचे मुख अधोमुखी केले. त्यातून वडाचे झाड निर्माण झाले असे शतपत्र ब्राम्हण या ग्रंथात विचार मांडले आहेत.

• यज्ञविधी साठी लागणारी पात्रे याच झाडाच्या लाकडापासून बनवतात.

• सृष्टी निर्माण होताना व प्रलयकाळी बालरुपात श्री विष्णू या झाडाच्या पानावर विश्रांती घेतात.

• ब्रह्मदेव व शिवशंकर या देवतेचा वास वडाच्या झाडात असतो असे मानले जाते.

• मघा नक्षत्राचा हा आराध्य वृक्ष आहे.

• वडाचे झाड हे सर्वात जास्त ओक्सीजन सोडते त्यामुळे त्यास प्राणत्तव वृक्ष ही म्हणतात.

• वडाच्या झाडाखाली श्री स्वामी समर्थ यांचा वास आहे असे म्हणतात.

वटवृक्षाचे औषधी उपयोग :

औषधी वटवृक्ष व त्याची माहिती  Banyan Tree information in marathi


• वडाच्या फांदीच्या टोकाचे शेंड्याचे चार- पाच कोंब घेऊन ते ठेचून एक कप पाणी घालून उकळावे. नंतर ते गाळून पुन्हा त्यात एक कप दूध घालून उकळावे व तयार होणारे कल्प रोज स्त्रियांनी व पुरुषांनी प्यायल्याने बीज निर्मितीस मदत होते.

• वडाच्या झाडाच्या पारंब्या आणून रात्रभर पाण्यात भिजत ठेवा, सकाळी ते पाणी उकळून थंड करा. त्यात खडीसाखर घाला. पुन्हा उकळून पाक तयार करा. व त्याची साखर बनवा. ती ब्रोन विटा सारखी लागते. ते निर्माण झालेले सत्व म्हणजे शक्तीसुधा कल्प होय. ते सप्त धातूंचे पोषण करते. रस,रक्त, मास, मेद, अस्थी, मज्जा, शुक्र हे सात धातू शरीरातील पोषण करते.

केसर व विलायची घालून शक्तीसुधा कल्प प्राशन रोज केल्यास स्त्री व पुरूष यांचा सातवा शुक्र धातू ही बलवान व पोषित होतो व उर्जावान बनवतो.

• वडाच्या पानाचा चिक बत्ताशावर पाडावा, तो सुकेल ते घेऊन, असे ५० ते १०० बत्ताशे एकत्र करून ठेवावेत, ते रोज दोन ते तीन बत्ताशे रोज गाईच्या दुधासोबत घेतल्यास ते सप्त धातू पोषक व शुक्राणू वर्धक आहेत. पुरुषांमध्ये बीज वाढवतात.

• पावसाळा सुरू होताच वडाच्या पारंब्यांना येणारे काडीसारखे तंतू तोडून स्वच्छ धुवून ते दोन कप पाणी घालून उकळा व एक कप पाणी तयार करा. तो काशाळ रक्त काढा म्हणून उपयुक्त आहे. मूळव्याध रोगात रक्त पडत असेल तर कमी होते. हाच काढा स्त्रियांनी सात ते आठ दिवस घेतल्यास स्त्रियांना पाळीत होणारा रक्तस्त्राव कमी करण्यास मदत होते.

• वडाची करंगळीच्या आकाराची पारंबी दाताने चाऊन तिने दात घासलेस आपले दात व हिरड्या मजबूत होतात.

• वडाच्या पारंब्या, म्हाका, आवळा यांचा काढा बनवून तो तिळाच्या तेलात घालून वटजटादी तेल बनवता येते. यामुळे केसांची मुळे मजबूत होतात व केसांची वाढ होते.

• तोंड येणे, तोंडात फोड येणे यावर वडाच्या पानांचा काढा करून दिवसातून दोन ते तीन वेळा गुळण्या कराव्यात आराम मिळतो.

• शरीरावर नागीण अथवा सर्प उठणे यावर वडाच्या पानांचा काढा करून शेक द्या, तसेच पाने चेचून लावल्यास आराम मिळतो. कारण वड शितल काशाळ रसाचा वृक्ष असल्याने तो नागीण या रोगावर उपयुक्त आहे.

• कफ दोष नाशक असल्याने जर गुडघे दुःखी असेल व वडाची पाच ते सहा पाने घेऊन तव्यात गरम करून शेक घ्या जर बरे वाटत असेल तर सलग सात ते आठ दिवस हा उपाय करा. दुसरा वेगळा प्रॉब्लेम असेल तर हा उपाय लागू होणार नाही.

• वडाच्या अवयवा पासून बनलेला काढा व इतर पदार्थ सेवन करताना पचण्यास जड असलेने मर्यादित सेवन करावे.

• लघवी करताना जळजळ होत असेल तर दीड लिटर पाण्यात वडाचे एक पान व धने घालून उकळून थंड करून दिवसभर थोडे थोडे सेवन केले तर जळजळ कमी होते.

• वडाच्या पारंब्यांपासून बनवलेले वट जटादी तेल लावून पायांच्या कडक शीरांना मालिश केल्यास आराम मिळतो.

• स्त्रियांच्या अंगावर पांढरे जाणे, या समस्येवर वडाची छोटीशी साल आपण आणून पाण्यात टाकून गरम करून शेक घेतल्यास आराम मिळतो. तसेच धुतल्यास इन्फेक्शन कमी होते. जखमा धुण्यासाठी देखील उपयुक्त होते.


ही आहे औषधी वटवृक्ष व त्याची माहिती

Banyan Tree information in marathi

भारतीय आयुर्वेदिक वनस्पती उंबर( औदुंबर) Indian medical tree umbar information in marathi

 भारतीय आयुर्वेदिक वनस्पती उंबर( औदुंबर)
Indian medical tree umbar information in marathi
भारतीय आयुर्वेदिक वनस्पती उंबर( औदुंबर)  Indian medical tree umbar information in marathi


श्री सद्गुरू दत्तात्रेयांचा वास असणारा वृक्ष म्हणून हिंदू धर्मात मान्यता पावलेला वृक्ष म्हणजे औदुंबर वृक्ष होय.’

भारतीय आयुर्वेदिक वनस्पती उंबर( औदुंबर)  Indian medical tree umbar information in marathi


शास्त्रीय नाव : Ficus racemosa ( फायकस रेसिमोझा) असून हा वृक्ष भारतीय मोरेसी कुळातील आहे.

• या वृक्षाला संस्कृत भाषेत औदुंबर, जंतूफुड, हिंदी मध्ये गुलेर इंग्लिश मध्ये क्लस्टर फिड असे म्हंटले जाते.

उंबराच्या झाडाचे भाग:

मूळ : सोटमुळ

खोड : बुंधा मोठा रुंद, पांढरट रंगाची साल वरून दिसते, त्याखाली हिरवा रंग असून तकतकीत दिसायला असते.

पाने :

भारतीय आयुर्वेदिक वनस्पती उंबर( औदुंबर)  Indian medical tree umbar information in marathi


 झाडाची पाने गडद हिरवट पोपटी रंगाची असून लंबवर्तुळाकार असून शेंड्यास टोकदार दिसून त्यावर फोड आलेले असतात.

फुले व फळे :

भारतीय आयुर्वेदिक वनस्पती उंबर( औदुंबर)  Indian medical tree umbar information in marathi


या झाडाची फुले आजपर्यंत कोणी पहिली नाहीत. मात्र खोडास छोट्या छोट्या उपशाखा उठून त्यामध्ये समूहाने गुच्छा प्रमाणे फळे लागतात. यामध्ये नर, मादी व नपुंसक अशी फळांची रचना आढळते. यामध्ये सुरवातीस नर फळे, फळांच्या शेंड्याकडील भागात मादी फळे, व मध्यभागी नपुंसक फळे असतात.

फळे फोडून पाहिल्यास त्याच्या आतील बाजूस आपणास लहान घुंगुरट्या, चिलटासारखे लहान कीटक आढळतात. जे फळातील आतील बाजूस असतात. त्यांच्या मुळे या फळांचे परागीकरण होऊन फळे व बीज निर्मिती होते. या फळाच्या आतील बाजूस असणारी केसरे याची फुले आहेत.

ही फळे सुरवातीस हिरवी व नंतर पिकल्यावर लाल रंगाची होतात.

• या झाडाची फळे खाण्यायोग्य असून ती प्राणी, पक्षी, मानव यांच्या अन्नात समाविष्ट होतात.

• कीटकांच्या साहाय्याने परागीकरण होत असल्याने हा वृक्ष कीटक प्रजनन व संगोपन करणारा वृक्ष आहे.

• या झाडावर खारी, पक्षी( चिमणी, कावळे, पोपट वगैरे) अधिवास करतात.

• गायी गुरे या झाडाची फळे व पाने आवडीने खातात.

• वड, उंबर, अंजीर, पिंपळ ही झाडे एकाच वर्गातील असून त्यांची फळे वाटोळी असतात.

उंबर झाडाचे औषधी महत्त्व :

भारतीय आयुर्वेदिक वनस्पती उंबर( औदुंबर)  Indian medical tree umbar information in marathi


• शीत पित्ताचा त्रास होत असेल तर आपण उंबरे वाटून त्याचा रस जर सलग दोन- चार दिवस घेतला तर हा त्रास कमी होतो.

• सारखी भुक लागणे, भस्म्या झाल्यासारखे खाणे हा आजार बरा करण्यासाठी कच्ची उंबरे तोडून ती वाळवून पावडर करा, सकाळ संध्याकाळ रोज एक चमचा कोमट पाण्यासोबत घ्या. बरे वाटू लागेल

• अतिसार, डायरीया, पोटाचे आजार यावर उंबराच्या निरोगी पानांचा रस काढून तो घ्या बरे वाटेल.

• पोटाच्या विकारावर उंबराच्या वाळलेल्या फळांची पावडर ओवा व सैंधव मिठ घालून रोज सकाळी व संध्याकाळी खाल्यास पोटविकार बरे होण्यास मदत होते.

• उंबराच्या कच्च्या फळांची भाजी खावी, पोट विकार बरे होतात.

• श्वेतपदर, कमजोरी, धातुरोग या समस्यांवर उंबराची कोवळी पाने वाटून त्याच्या रसात खडीसाखर व मध घालून खावे बरे वाटेल.

• अंग सारखे गरम होत असेल, जळजळ होत असेल, उंबराच्या कोवळ्या पानांचा रस काढून त्यात खडीसाखर घालून रोज एक चमचा पिल्याने बरे वाटू लागेल. व उष्णता कमी होईल

• शरीरास कुठेतरी मुक्कामार लागला, सूज आली तर उंबराची साल काढून ती वाटून लावल्यास सूज कमी होण्यास मदत होईल.

• उंबराची साल चेचून तसेच पाने वाटून अर्धालीटर पाण्यात टाका व त्यात थोडी तुरटी टाकून ते कोमट पाणी घेऊन गुळण्या केल्यास तोंड येणे , तोंडात फोड येणे कमी होते.

• शरीरावरील फोडांवर उंबर साल वाटून लावल्यास फोड फुटून बरे वाटू लागते.

• विंचू चावल्यास उंबराच्या पानांचा रस काढून लावल्यास व चोत्याचा लेप लावल्यास बरे वाटते.

• उंबराच्या पानांवर असणारे लाल ठिपके काढून ते वाटून बकरीच्या दुधात घालून तोंडावर लावल्यास तोंडावरील मोड्या ( पिंपल्स) कमी होण्यास मदत होईल.

• तोंडावरील काळे डाग, सुरकुत्या घालवण्यासाठी उंबराच्या सालीच्या पावडरीचा ओला लेप द्यावा कमी होण्यास मदत होते.

• एखाद्यावेळी भाजले असता उंबराच्या पानांची पेस्ट करा व त्याचा लेप लावावा, बरे वाटू लागेल.

• उंबराच्या पानातून फळातून तसेच सावलीतून निघणारे पांढरे दूध चिक हा गुडघे दुःखी व कंबर दुखीवर लावल्यास ती दुखायची थांबेल.

• उंबराच्या खोडातील चिक हा गालगुंड कमी करणारा, तसेच शितगुणी, दाहशमन करणारा,रक्तस्त्राव थांबवणार, व विषबाधेवर उपयुक्त आहे.

• उंबराच्या झाडाच्या मुळीस रात्रीच्या वेळी छेद देवून त्याखाली एखादे मडके ठेवले तर रात्रभर त्यात पाणी साठेल इतके पाणी या झाडात असते. त्याची चव शहाळ्यातील पाण्यासारखी असते. ते पाणी आपण थोडे थोडे दिवसभर पिल्यास किडनी, लिव्हर यांची स्वच्छता होते.

• नाकातून रक्त येत असल्यास पिकलेल्या उंबराच्या रसात गुळ व मध घालून दिल्यास बरे होते. हाच उपाय मासिक पाळीत जास्त रक्तस्त्राव होत असताना स्त्रियांनी करावा. बरे वाटते.

• तोंडात फोड उठणे यासाठी उंबराच्या सालीचा व पानांचा रस काढा करून तोंडात धरावा, व थोडा थोडा घ्यावा. फोड बरे होतात.

• उंबराची पिकली फळे खाल्यास गर्भाशयाच्या मास पेशींना बळ मिळते.व गर्भ राहतो.

• पायाचे तळवे फाटने, हाता पायांना जखमा झाल्यास उंबराचा पांढरा चिक त्यावर लावावा जखम भरण्यास मदत होते.

• उंबराच्या सालीचा रस काढा हा मूळव्याध या रोगात रक्त पडत असेल तर थोडा थोडा घेत राहिल्यास ते कमी होण्यास मदत होते.


  • भारतीय हिंदू संस्कृती मध्ये असणारे उंबराचे महत्त्व :

भारतीय आयुर्वेदिक वनस्पती उंबर( औदुंबर)  Indian medical tree umbar information in marathi


हिंदू देवता श्री गुरु दत्तात्रेय यांचा रहिवास उंबर वृक्षांमध्ये आहे असे मानले जाते.

• उंबराचे झाड ज्या ठिकाणी आहे त्याठिकाणी पाण्याचा साठा असतो. म्हणून बोर, विहीर ही उंबराच्या झाडाजवळ मारल्यास पाणी लागते.

• उंबराचे झाड हे चोवीस तास प्राणवायू सोडते म्हणून त्यास प्राणतत्व वृक्ष मानतात.

• हिंदू लोक पूजा होम करताना समिधा म्हणून या झाडाची बारीक खोडाची काडीसारखी लाकडे वापरतात.

• उंबराच्या झाडास पार बांधल्यास त्याला औदुंबर असे म्हंटले जाते.

• नृसिंह भगवंताने हिरण्यकश्यपु या राक्षसास मारताना युद्ध केले. त्यावेळी नृसिंह देवतेस विषबाधा झाली असता. ती कमी होण्यासाठी त्या देवाने उंबराच्या खोडात आपली नखे व बोटे खुपसली. तसेच श्री लक्ष्मीने उंबराच्या फळांचा लेप वाटून लावला. व तेव्हा नृसिंह भगवंतांना बरे वाटू लागले.

• उंबराचे लाकूड हे कठीण, पावसात ही तग धरून असते. म्हणून फर्निचरमध्ये त्याचा वापर केला जातो. आजही महाराष्ट्रात अनेक किल्याचे दरवाजे हे उंबराच्या लाकडाचे बनवले गेलेले आढळतात. व ते अजूनही मजबूत आहेत. जे सरिसृप प्राण्यांना घरात शिरण्यास अटकाव करतात.

• उंबराच्या झाडाचा सूर्योदयापूर्वी काढलेला चिक आरोग्यदायी असतो. जो अनेक समस्यांवर उपयोगी आहे.

• हा कृतिका नक्षत्राचा आराध्यवृक्ष आहे.

अशी आहे औदुंबर / उंबर वृक्षाची माहिती

Indian medical tree umbar information in marathi

कडुलिंब वनस्पतीNeem tree information in marathi

 कडुलिंब वनस्पती
Neem tree information in marathi

शास्त्रीय नाव : Azadirachta indica

कुळMeliaceae

कडुलिंब वनस्पतीची इतर नावे :

निंब, अरिष्ट, परिभद्र(संस्कृत) नीम (हिंदी) लिंब,बाळंतलिंब, कडुलिंब (मराठी)

कडुलिंब वनस्पतीNeem tree information in marathi
कडुलिंब वनस्पती
Neem tree information in marathi


कडुलिंब वनस्पती कोठे आढळते : 

भारतत देश, पाकिस्तान, बांगलादेश, नेपाळ तसेच भारतीय उपखंडात सर्वत्र आढळते.

• कडुलिंब ही वनस्पती कधीही प्रदूषण करत नाही.

अवयव : 

खोड, मूळ, पाने, बी, साल हे अवयव या झाडाचे अत्यंत कडू असतात.

उंची : 

हा वृक्ष ३० ते ६० फुटापर्यंत वाढ होणारा असून दिसायला डेरेदार आहे.

मुळ

सोटमुळ असून हा वृक्ष भारतीय पठारी भागात मुख्यतहा आढळतो.

खोड : 

अत्यंत कठीण असे खोड व मजबूत असते. याच्या लाकडाचा उपयोग इमारत बांधकाम व पेट्या बनवण्यासाठी केला जातो.

पाने : 

या झाडाची पाने दात्री असून गडद हिरव्या रंगाची असतात. एखाद्या कापणीच्या खुरप्याच्या आकाराची असतात. त्यांना दोन्ही बाजूंनी दात्र्या असतात.

कडुलिंब वनस्पतीNeem tree information in marathi


फळे : 

या झाडाची फळे गोलाकार असून कच्ची असताना हिरव्या रंगाची असतात. तर पिकल्यावर पिवळी असतात. चवीला कडू असतात.

कडुलिंब वृक्षाचे औषधी महत्त्व :

कडुलिंब वनस्पतीNeem tree information in marathi


• कडुलिंबाच्या डहाळ्याच्या काड्या या कडू असतात. त्यांचा वापर दात घासण्यासाठी केला जातो. यामुळे दातातील कीड नष्ट होते.

• आयुर्वेदात या वृक्षास जंतू नाशक म्हणून मानतात. पोटातील कृमी नाशक म्हणून याच्या पानांचा रस वापरतात.

• गोवर, कांजिण्या रोगावर उपचार म्हणून कडुलिंबाचा पाला अंथरून त्यावर झोपवतात.

• सर्प विषावर तसेच शरीरात गर्मी वाढल्यास कडुनिंबाचा काढा देतात.

• पोटात जंत झाल्यावर पानांचा रस काढून तो गुळात कालवून खायला तीन - चार दिवस दिल्यास जंत पडून जातात.

• अंगाला खाज सुटली असेल. तर कडुलिंब पाला टाकून पाणी उकळून त्याने अंघोळ घालतात.

• ताप आल्यावर सकाळ संध्याकाळ कडुलिंब सालीचा काढा देतात.

• शरीरावर जखमा झाल्यास त्यावर कडुलिंबाचा पाला चेचून लावतात. जखमा बऱ्या होतात.

• दूषित रक्तामुळे शरीरावर त्वचेवर डाग पडल्यास कडुलिंबाचे तेल लावतात.

• कडुलिंब पावडर करून शेतात टाकल्यास ती कीड नाशक असते. तसेच खत म्हणून उपयोगी पडते.

• पायाला कुरूप झाले तर त्यावर रोज कडुलिंबाचे तेल रोज लावले तर ते बरे होते.

• फॅटी एसिड तेलात असते. त्यामुळे कडुलिंब तोंडावरील जखमा, मुरूमा बर्या करतो म्हणून त्याचा उपयोग त्वचा समस्या दूर करण्यासाठी करतात.

• कडुलिंब तेलात व्हिटॅमिन सी मोठ्या प्रमाणात असल्याने खराब त्वचा दुरुस्त करण्यासाठी त्याचा वापर केला जातो.

• कडुलिंबाचे झाड हे आक्सिजनचा प्रमुख स्तोत्र असल्याने तो ताजी हवा सोडतो. त्यामुळे आपल्याला निरोगी आयुष्य मिळते.

• फॅटीक एसिड , जीवनसत्व, बुरशीनाशक असल्याने त्वचेवर पडलेल्या सुरकुत्या कमी करण्यास मदत करते.

• कडुलिंबाची पाने उपाशीपोटी रोज सेवन केल्यामुळे मधुमेहापासून मुक्त होतो.

• कडुलिंबाची पाने रोज खाल्याने कर्करोगापासून मुक्ती मिळते.

• कडुलिंब घातलेले तेल वापरल्यास केस गळती थांबते.

• कडुलिंब तेलाने मालिश केल्यास सांधेदुखी व हाडे दुःखी बरी होते.

• डोक्यातील केसात कोंडा झाल्यास कडुलिंब पानांचा चोथा करून केसांना लावल्यास केसातील कोंडा नाहीसा होतो.

• कडुलिंबाच्या बियांपासून खत तयार करून शेतात टाकतात.

• असा हा कडुलिंब कफ,पित्त, कृमी नाशक, रक्त दोशांतक त्वचाविकार, डायबेटिस, जंत यावर फायदेशीर असतो.

• हा उत्तर भाद्रपदा नक्षत्राचा आराध्यवृक्ष आहे 

Neem tree information in marathi


जांभूळ वनस्पती व माहिती Jambhul vanaspati information in marathi

 जांभूळ वनस्पती व माहिती

Jambhul vanaspati information in marathi

जांभूळ वनस्पती व माहिती  Jambhul vanaspati information in marathi


कुळ : जंम्बूल कूळ

शास्त्रीय नाव : सायझिजियम क्युमिनी (syzygium cumini )

संस्कृत नावे : फलेंद्रा, सुरभी पत्र, जम्बु.

मूलस्थान : भारत.

म्यानमार, श्रीलंका, मलेशिया, ऑस्ट्रेलिया, या ठिकाणी सुध्दा जांभळाची झाडे पाहायला मिळतात.

• समुद्र सपाटी पासून ते उंच डोंगर दऱ्या मध्ये जांभळाची झाडे आढळतात.

खोड :

या झाडाचे खोड अत्यंत मजबूत स्वरूपाचे असते. त्याचा रंग पांढरा असतो.काही ठिकाणी ही झाडे बुटक्या स्वरूपाची असून काही ठिकाणी अत्यंत उंच असतात. आतील बाजूचा गाभा हा भुरकट तपकिरी रंगाचा असतो. याचे लाकूड सहसा पाण्यात कुजत नाही म्हणून याचा वापर घरबांधणी ,अवजारे बनवणे. यासाठी केला जातो.

फांद्या :

या झाडाच्या फांद्या अत्यंत बारीक स्वरूपाच्या असून त्याचा बहुतांश वेळा उपयोग जळणा साठी केला जातो.

जांभूळ वनस्पती व माहिती  Jambhul vanaspati information in marathi


पाने :

मध्यम आकाराची पाने असणारी देठ व शेंड्यास थोडी निमुळती तर मध्यभागी लांबट अशी व थोडी जाड असून हिरव्या रंगाची असतात. पानाच्या शिरा कडेने स्पष्ट दिसणाऱ्या अशा असतात. गुरांचा चारा म्हणून पानांचा वापर होतो.

फुले व फळे :

जांभूळ वनस्पती व माहिती  Jambhul vanaspati information in marathi


या झाडाची फुले म्हणजे सुरवातीस मोहोर येतो व नंतर वरील बाजूने कळी अवस्थेत हिरवी उमलल्यावर पांढरट व सोनेरी सेड असणारी आतिल बाजूला केसर असणारी असतात.

फळे :

या झाडाला लागलेली फळे ही छोटी लांबट स्वरूपाची असतात. जी गुच्छाच्या स्वरूपात लागतात. सुरवातीस हिरवी नंतर गुलाबी, भुरकट तपकिरी व पिकल्यावर जांभळी वा काळीभोर असतात.

• फळावरून यांच्या दोन जाती पडतात यामध्ये १) संकरित कलम जाती मधुर अशी मोठ्या आकाराची ( राज जंम्बू) तर २) लहान आकाराची कमी गर असणारी ( क्षुद्र जम्बू / काष्ट जंबू)

फळाची चव : तुरट गोडसर चव जांभळाची असते. अनेक पक्षी व प्राणी यांच्या अन्नामध्ये या फळाचा समावेश आहे.

• एक जांभळाचे झाड हे एका वर्षात ५० किलो उत्पन्न देते.

जांभूळ झाडा विषयी आयुर्वेदिक व इतर माहिती :

जांभूळ वनस्पती व माहिती  Jambhul vanaspati information in marathi


• जांभूळ खाल्याने अशक्तपणा व थकवा जाऊन पित्ताचा त्रास कमी होतो. तसेच उष्णता देखील कमी होते.

• मूतखडा रोगावर जांभळाच्या बियांचे चूर्ण घ्यावे.

• यकृताच्या आजारावर जांभूळ सेवन केल्याने चांगला आराम मिळतो. यासाठी रोज सकाळी जांभूळ रस घ्यावा.

• जांभळाच्या बियांचे चूर्ण गाईच्या दुधात मिसळून तोंडाला लावल्यास मुरुमा व तोंडावर बारीक फोड आलेले बरे होतात.

• जुलाब होत असल्यास जांभळाच्या कोवळ्या पानांचा रस मधासोबत सेवन करावा. त्याचे प्रमाण एक चमचा रस व तीन चमचे मध असे हवे.

• जुलाबावर जांभूळ सालीचा काढा घेतल्यास देखील फायदा होतो.

• जुलाब होत असल्यास पिकलेली जांभळे खाल्यास फायदा होतो. मात्र त्याबरोबर आहार हलका घ्यावा, दही भात, वरण भात खावा.

• जांभूळ हे थंड फळ आहे. पोटातील आगीवर तसेच अपचनाचा त्रास होताना जांभूळ सेवन फायदेशीर ठरते.

• जुलाबासोबत रक्त पडत असेल तर जांभळाच्या बियांचे चूर्ण कोमट पाण्याबरोबर घ्यावे. त्यासोबत हलका आहार घ्यावा. फायदेशीर आहे.

• जांभळात म्युलिक अँसिड, बेट्युलिक अँसिड आहे. त्यामूळे ते प्रतिजैविक आहे.

• दात व हिरड्या दुखत असतील. हिरड्यांतून रक्त येत असेल, तर जांभूळ सालीचे चूर्ण दंतमंजन म्हणून वापरावे. हिरड्या व दात मजबूत होतात.

• तोंडात जखमा झाल्यावर जांभूळ रसाच्या गुळण्या केल्यास जखमा बऱ्या होण्यास मदत होते.

• घसा दुखीवर जांभूळ सालीचे चूर्ण मधासोबत घेतल्यास घसा बरा होण्यास मदत होते. व आवाज मोकळा होतो.

• नियमित जांभूळ रस घेतल्यास तोंड येणे, तोंडात फोड येणे, चट्टे तोंडात उठणे बंद होते.

• जांभूळ उपाशीपोटी खावू नये. वातविकार होऊ शकतात. स्वच्छ धुवून मिठासोबत सेवन करावे. जांभूळ खाल्यावर दूध पिवू नये.

• जांभूळात अ व क जीवनसत्व भरपूर असल्याने डोळे व त्वचा विकारावर उपयुक्त आहे.

• हृदयविकार, पोट विकार, मधुमेह (डायबेटिस) , मूळव्याध, डायरीया, अपचन, जुलाब यावर गुणकारी जांभुळाचे सेवन आहे.

• मधुमेह रोगात जांभूळ बियांची पावडर रोज एक चमचा सेवन केल्यास मधुमेह नियंत्रित होतो.

• नैसर्गिक रक्त शुद्ध करण्याचे काम तसेच लोह , आयर्न असल्याने हिमोग्लोबिन वाढवण्याचे काम जांभूळ करते.

• जांभूळ सेवन केल्याने केस लांब व मजबूत होतात.

• जांभळाच्या झाडात एखादा लोखंडी खिळा ठोकला तर तो वर्षभरात विरून जातो.

• जांभळाची पाने चेचून लोखंडाचा किस काढून एकत्र ठेवल्यास लोह क्षार तयार होते.

• जांभळाच्या पानांवर रेशिमकिड्यांची जोपासना होते.

• जांभळाच्या रसापासून शिरका, जम्भासव, असे पदार्थ तयार केले जातात.

जांभूळ वनस्पती व माहिती  Jambhul vanaspati information in marathi


अशी आहे जांभूळ वनस्पतींची माहिती.

Jhambhul  Tree information in marathi

तुळस आयुर्वेदिक वनस्पती व तिचे उपयोग Basil information in marathi

 तुळस आयुर्वेदिक वनस्पती व तिचे उपयोग
Basil information in marathi
तुळस आयुर्वेदिक वनस्पती व तिचे उपयोग  Basil information in marathi


तुळस वनस्पतीचे आणखी नाव: वृंदा

शास्त्रीय नाव : ऑसिमम स्यांक्टम (ocimum sanctum)

कुळ : फुदिना या कुळातील ही वनस्पती.

उंची : ३० ते १२० से. मी.

पानांचा आकार : लंबगोलाकार असणारी ही पाने शेंड्याला टोकदार असतात. व कातरलेली असतात.

तुळस आयुर्वेदिक वनस्पती व तिचे उपयोग  Basil information in marathi


तुळशीची फुले : तुळशीच्या झाडाला येणारे शेंड्यावर तुरे म्हणजे तुळशीची फुले होत. त्यांना मंजिरी किंवा मंजुळा म्हणतात.

बिया :

तुळस आयुर्वेदिक वनस्पती व तिचे उपयोग  Basil information in marathi


 मंजिरीस असणाऱ्या बारीक फुलात बिया असतात.

• तुळस ही दिवसातील चोवीस तासात वीस तास ऑक्सिजन सोडते. उरलेले चार तास ती कार्बनडाय ऑक्साईड सोडते.

तुळशीच्या विविध जाती :

औषधी तुळस (Fever Plant of Sierra Leone)

कापूर तुळस (Camphor basil)

काळी तुळस (Hoary basil)

कृष्ण/ शामा तुळस (Sacred basil)

रान तुळस ( Sweet basil)

रामा तुळस (Shrubby basil)

लवंग तुळस ( Clove basil)


तुळस आयुर्वेदिक वनस्पती व तिचे उपयोग  Basil information in marathi


तुळस वनस्पतीचे स्थान : आशिया व आफ्रिका खंड

तुळस : भारत देशातील हिंदू धर्मात तुळशीला पवित्र मानले जाते. अनेक सुहासिनी दररोज सकाळी स्नान केल्यावर तुळशीची पूजा करतात. तिला पाणी वाहतात. व प्रदक्षिणा घालतात.

• एखादी व्यक्त मृत पावली की तिच्या तोंडात तुळशीची पाने घालतात. तसेच हार देखील घालतात. याचा अर्थ असा आहे की सर्वथा त्याग करणे.

• हिंदू धर्मात विष्णू देवतेस तुळस वाहिली जाते. पण गणेश देवतेस तुळस वाहिली जात नाही. दुर्वा गणेश देवतेला वाहतात.

• श्री विष्णू भक्त तुळशीच्या लाकडाची माळ परिधान करतात. जी श्री विठ्ठलास अत्यंत प्रिय आहे.

तुळस आयुर्वेदिक वनस्पती व तिचे उपयोग  Basil information in marathi


तुळस वनस्पती चे औषधी उपयोग :

तुळसीचे तसे पाहता कृष्ण (काळी) व स्वेत म्हणजे पांढरी (वैजयंती ) तुळस असे दोन प्रकार मुख्यत भारत देशात आहेत.

• सुगंधी झुडूप असणारी पोष्टीक, ज्वराघ्न, बल्य, कृमिघ्न, वास असणारी कडू चवीची वनस्पती तुळस आहे.

• कृष्ण म्हणजे काळी तुळस औषधात वापरतात.

• तुळस शीत प्रधान असल्याने तिचा वापर ज्वर नाशक म्हणून केला जातो. तुळशीच्या पानांचा रस काढून मिरेपुडी सोबत देतात. ताप उतरतो.

• अंगदुखी होत असेल तर तुळशीची पाने व निर्गुडीची पाने यांचा रस काढून तो ओव्यासोबत देतात.

• सर्दी कफ झाल्यास तुळस पानांचा रस मधासोबत देतात.

• तुळसीची रोपे घराशेजारी जास्त प्रमाणात असतील तर मलेरिया होत नाही. कारण ती कीटक नाशक आहे.

• अती उष्णता वाढून डोकेदुखी झाली असेल तर तुळशीच्या पानांचा रस व चंदन एकत्र उगाळून लावतात.

• तुळशीच्या पानांच्या रसात मोहरीचे तेल घालून दात घासावे. कीड लागत नाही.

• डास व इतर कीटक चावल्यास त्यावर तुळशीच्या मुळाची पेस्ट लावावी. आराम मिळतो.

• किडनी स्टोन झाल्यास तुळशीच्या पानांचा रस मधासवे घेतात.

तुळस आयुर्वेदिक वनस्पती व तिचे उपयोग  Basil information in marathi


• भूक लागत नसेल तर तुळशीच्या पानांचा रस काढावा दोन चमचे रसात एक चमचा मध मिसळून रोज सकाळ व संध्याकाळ जेवणापूर्वी घेत राहिल्यास थोड्याच दिवसात भूक लागू लागते. असे चार ते पाच दिवस करावे.

• पोटात व छातीत कफ होत असेल तर जिभेवर पांढरे डाग असणारा पडदा तयार होतो. तेव्हा दोन चमचे तुळशीच्या पानांचा रस व मधाचे थेंब टाकून घेत जावे. चट्टे कमी होतात.

• तुळस ही कृमिघ्न व जंतू नाशक आहे. पोटात कृमी झाल्यास त्यावर तुळशीच्या पानांचा रस दोन चमचे कडुनिंब रस दोन चमचे, सैंधव मिठ चिमुटभर व डिकेमाली पावडर पाव चमचा घालून रोज सकाळी व संध्याकाळी हे मिश्रण घ्यावे. (मोठ्या माणसांसाठी हे मिश्रण आहे.१० वर्षांवरील मुलांना हे चालते.)

• दात दुःखी असेल तर तुळशीची पाच सहा पाने चेचून त्यामध्ये मिरी पण चेचून घालावी. त्यामधे कापूर मिक्स करावा व त्याचा गोळा करून दाढेत ठेवावा. व वरून शेक द्यावा. बरे वाटेल. दाढ दुःखी थांबेल.

• सर्दी, पडसे, खोकला, ताप आल्यास एक वाटी पाणी घेऊन त्यात तुळशीची पाच – सात पाने घ्या त्यात पिंपळाचे पान व आल्ले घालून त्यात काडेचिराईच्या काड्या टाकून ते तापवून काढा तयार करा व सकाळ संध्याकाळ त्याचे सेवन केल्यास ताप कमी होतो. व सर्दी खोकला ही बरा होतो.

• पोट दुःखी , अजीर्ण झाल्यास तुळस पानांचा रस त्यात एक चमचा लिंबू रस मिसळावा, त्यामध्ये खायचा सोडा घालावा, अन् एक चमचा मध घालून मिश्रण बनवावे. रोज जेवणापूर्वी सकाळ संध्याकाळ असे चार दिवस घेतल्यास बरे पडते. व पोट ही साफ होते.

• खोबरेल तेलात तुळशीच्या पानांचा रस घालून तो उकळून थंड करावा. व कान दुःखी असेल तर कानात ड्रोपच्या साहाय्याने टाकल्यास बरे पडते.

• तुळशीच्या पानांचा रस अंगाला लावून बाहेर गेल्यास डास चावत नाहीत.

• त्वचा रोग समस्या, फंगल इन्फेक्शन झाल्यास तुळशीची व कडुलिंबाची पाने एकत्र वाटून त्यांचा अर्क व चोथा इन्फेक्शन झालेल्या जागेस लावल्यास बरे पडते.

अशी आहे तुळस या वनस्पतीची आयुर्वेदिक माहिती.


आघाडा आयुर्वेदिक वनस्पती व तिचे उपयोग Aghada ayurvedic medicine sharb

 • आघाडा आयुर्वेदिक वनस्पती व तिचे उपयोग
आघाडा आयुर्वेदिक वनस्पती व तिचे उपयोग  Aghada ayurvedic medicine sharb


आघाडा वनस्पतीचे संस्कृत नाम : अपामार्ग

हिंदी : अपामार्ग, चिरचीटा, चिरचिरा, लटजिरा, उंगा

आघाडा वनस्पतीचे इंग्रजी नाव : Rough chaff Tree.

स्थान : भारत देशात सर्वत्र आघाडा वनस्पती आढळते.

• पावसाळ्याच्या दिवसात आपल्या परिसरात एक रान वनस्पती म्हणून ओळखली गेलेली एक वनस्पती आघाडा आहे. ती कोठेही सर्वत्र आढळते. रस्त्याच्या कडेपासून ते डोंगराच्या भागात जिथे तिच्या बीजाचा प्रसार होईल. तेथे आघाडा वनस्पती आढळते.

• आघाडा एक झुडूप वर्गीय वनस्पती. तिची उंची साधारण तीन ते चार फूट असते. पाने एक ते दोन इंच लांबीची ते पाऊण इंच रुंद असणारी हिरव्या रंगाची त्यावर गुलाबी रंगाचे जून झाल्यावर क्वचित ठिपके असतात. व काहीवेळा छिद्रे ही पडतात.

आघाडा आयुर्वेदिक वनस्पती व तिचे उपयोग  Aghada ayurvedic medicine sharb


• खोड हिरव्या रंगाचे असून एखाद्या दांड्यासारखे दिसते.

• आघाड्यास हिरव्या रंगाची फुले व फळे येतात. फळं एखाद्या सातू सारखी असतात. त्यावर रेशमी तकतकी असते. व ते एखाद्या काट्यासारखे शेंड्यास असते. त्यामुळे कोणीही प्राणी या रोपट्या जवळून गेला तर त्याच्या अंगाला चिकटून त्यांचा बिजप्रसार होतो. रानात कोठे त्याचे बीज पडेल. तिथे त्या रुजतात.

आघाडा आयुर्वेदिक वनस्पती व तिचे उपयोग  Aghada ayurvedic medicine sharb


आघाडा वनस्पतीचे प्रकार :

आघाडा वनस्पतीचे दोन प्रकार असून १) लाल आघाडा २) पांढरा आघाडा

आघाडा वनस्पतीचे औषधी उपयोग :

• दात दुखत असतील तर आघाड्याची पाने चोळून त्याचा रस लावावा, दातदुखी थांबते.

• आघाडा ही वनस्पती वातदोष नाशक, हृदयरोग निवारण करणारी, भूक वाढवणारी आहे

• पोटदुखी झाली असेल तर आघाड्याची पाने चोळून त्याचा रस काढून प्यावा.

आघाडा आयुर्वेदिक वनस्पती व तिचे उपयोग  Aghada ayurvedic medicine sharb


• शरीरात चरबी वाढली असेल तर आघाडा वृक्षाच्या बिया उपयोगी पडतात.

• जुनाट खोकला, अस्थमा, दमा असेल तर तो दूर करण्यासाठी आघाडा क्षार घ्यावे.

( आघाडा रोपे उपटून ती वाळवून जाळावी, त्याची राख एका गाडग्यात घ्यावी. व त्यात पाणी भरावे. बारा तास ते तसेच ठेवावे, त्यानंतर खालचा गाळ सोडून वरील पाणी एखाद्या लोखंडी तव्यात किंवा कढईत घेऊन आटवावे. तळाला जे तव्याच्या क्षार जमतात ते आघाडा क्षार होय.)

• मूतखडा निर्माण झाल्यास आघाडा वृक्षाची पाने वाटून त्याचा रस काढावा. व तो वरचेवर प्राशन करावा. त्यामुळे मूतखडा तुकडे होऊन गळून पडतो.

• सर्दीने नाक जाम झाले, नाकातील हाड वाढले, तर आघाड्यांच्या बिया, मेहंदीची पाने, जाईचा पाला अन् सैंधव मीठ समान घेऊन ते मिश्रण एकत्र वाटून तिळाच्या तेलात शिजवून आठवावे. ते दिवसातून दोन ते तीन वेळा नाकात ड्रोपच्या साहाय्याने घालावे.

• दम्याचा उपचार करण्यासाठी अमावस्येच्या रात्री आघड्याची पाने घेऊन त्यामधे मिरी टाकून ते बारीक करून त्याच्या गोळ्या कराव्यात व रोज एक गोळी रात्री खावी दमा कमी होतो

• खोकला असेल तर आघाड्याची वाळलेली पाने चूर्ण करून ती रोज मधासोबत घ्यावीत. खोकला बरा होतो.

• अपचन ,मूळव्याध, जुलाबावर आघाड्यांच्या पानांचा रस काढून तो मध किंवा उसाच्या रसा सोबत घेतल्यास जुलाब थांबतात.

• शरीरावरील जखमा झाल्यास आघाड्यांच्या पानांचा चोथा लावावा.

• डोळ्याचे विकार व आजार यावर , काचबिंदू यावर आघाड्यांच्या मुळीचा रस उपयुक्त असतो.

आघाडा आयुर्वेदिक वनस्पती व तिचे उपयोग  Aghada ayurvedic medicine sharb


• एखाद्या स्त्रीची प्रसूती नीट व्हावी, म्हणून आघाड्यांच्या बिया पाण्यात भिजवून वाटून त्याचा लेप बेंबी व योनी भोवती पूर्वीच्या काळी सुईनी लावत असत. त्यामुळे प्रसूती वेदना विरहित होई.

हिंदू धर्म व आघाडा वनस्पती :

• हिंदू देवता गणेशाचे पूजन करताना दुर्वा सोबत आघाडा वाहिला जातो.

• मंगळागौरीची पूजा करताना दुर्वा व आघाडा वाहिला जातो.

 आघाडा वनस्पती ची भाजी देखील करून खाल्ली जाते.

अशी आहे आघाडा वनस्पतीची माहिती


हिरडा वनस्पतीची माहिती

  हिरडा वनस्पतीची माहिती

हिरडा वनस्पतीची माहिती


स्थान :

 भारत देशात सर्वत्र हिरडा हा वृक्ष आढळतो. तसेच दक्षिण व आग्नेय आशियात हिरडा वृक्ष आढळतो.

हिरड्याची अन्य नावे : 

मराठी भाषेत हिरडा, हिंदी भाषेत हरितक या नावाने ओळखला जातो.

हिरडा वनस्पतीची संस्कृत नावे :

हरितकी, हेमवती, अभया, पाचनी, श्रेयसी, प्रमथा, प्राणदा, प्रपथ्थ्या,

हिरड्याचे शास्त्रीय नाव : magnoliphyta

इंग्रजी नाव : Myrobalans.

हिरडा या झाडाची उंची :

२५ ते ३० मीटर वाढते.

खोडाची उंची

 ७ ते१० मीटर. लाकूड अत्यंत कठीण

साल

करड्या रंगाची साल त्यावर असंख्य चिरा असतात.

पाने : 

हिरडा वनस्पतीची माहिती


हिर्ड्याची पाने अडुळसा वनस्पतीच्या पानासारखी असतात. लांब, टोकदार, असंख्य शिरा असणारी हिरव्या रंगाची लंबगोलाकार असतात.

फुले :

हिरडा वनस्पतीची माहिती


फुले ही पांढरट – पिवळसर रंगाची असून ती फांद्यांच्या टोकाला व पानांच्या गेचक्यात असतात. नवीन फुलं सुवासिक असतात. जुन्या फुलांना उग्र गंध असतो.

फळे :

हिरडा वनस्पतीची माहिती


 फळे सुरवातीस हिरव्या रंगाची असतात. पिकल्यावर पिवसळ फिकट लांबटवर्तुळाकार असतात. आतील बाजूस बी एकच असून ती दगडासारखी कठीण असते.

• दोन ते अडीच वर्षाच्या झाडास बाळ हिरडा असे म्हणतात.

• दहा वर्षांचे झाड झाले की त्यास फळे लागू लागतात त्यास सुरवरी हिरडा म्हणतात.

हिरडा या वनस्पती च्या जाती :

 १) अभया,२) रोहिणी, ३) विजया,४) चेतकी, ५)जीवन्तिका ६) पुतना

हिरडा वनस्पतीची माहिती


बाळ हिरडा :

फळात बिया तयार होण्या अगोदर गळून पडणारे फळ, म्हणजे बाळ हिरडा होय. याचा वापर मुख्यतः लहान मुलांच्या औषधात करतात.

चांभार हिरडा :

थोडे अपरिपक्व झालेली हिरड्याची फळे चांभारी हिरडा या नावाने ओळखले जाते. याचा वापर कातडी कमावण्यासाठी केला जातो.

हिरडा वनस्पतीची माहिती


रंगारी हिरडा : 

रंग तयार करताना वापरतात.

सुरवारी हिरडा :

 पूर्णपणे जेव्हा फळ पक्व होते. त्यास सुरवारी हिरडा असे म्हणतात. याचा उपयोग औषध निर्मितीसाठी केला जातो.

हिरडा वनस्पतीचे औषधी महत्त्व :

हिरडा वनस्पतीची माहिती


त्रिफळा चूर्ण हे औषध तयार करण्यासाठी आवळा, बेहडा, यासोबत हिरडा या वनस्पतीचा उपयोग केला जातो.

• पोटदुखीचा त्रास असेल पोटाचे आजार असतील तर हिरड्याचे चूर्ण दिले जाते.

• शरीरात अशक्तपणा, कमजोरी असेल तर हिरडा चूर्ण दिले जाते.

• पोटात गर्मी जास्त झाल्यास तसेच पोट साफ होत नसेल तर हिरड्याचे चूर्ण घेतात.

• पोट व अन्य आजारावर हिरड्याची फळे पाण्यात भिजत ठेवतात. व नंतर ती उकळून ते पाणी रोज सकाळी, दुपारी, संध्याकाळी घेतल्यास बरे वाटते.

• हिरड्या मध्ये आंबट, कडू, गोड, तुरट, तिखट चव असल्याने कफ,पित्त, वात दोषावर तो गुणकारी आहे. फक्त सेवन करताना एखाद्या आयुर्वेदिक डॉक्टरांचा सल्ला घ्यावा. म्हणजे योग्य मात्रा समजते.

• अतिसार, आव पडणे, यामध्ये हिरडा गुणकारी आहे. हिरड्यामुळे आतड्यांची कार्यक्षमता सुधारते.

• कुष्ठ रोगात, इसब यासारख्या आजारावर हिरडा उपयुक्त आहे. पोट साफ करत असल्याने शरीरातील रस नीट राहतात. व रोगांना प्रतिबंध करतो.

• मूळव्याध या रोगात सैंधव मिठासोबत हिरडा चूर्ण खायला देतात. तसेच रक्त पडत असेल तर हिरड्या पासून बनवलेले कवाथ देतात. तसेच हिरडा बी उगाळून त्या जागी लावतात.

• हिरडा चूर्ण खाल्याने शरीरात हलकेपणा येतो. तसेच कफ दोष दूर करतो.

• वापरानुसार हरीतकी हिरडा, बाळ हिरडा व सूरवारी हिरडा असे प्रकार पडतात.

• हिरड्याच्या पक्व बिया वळवून त्या एरंडेल तेलात तळाव्यात नंतर त्याचे चूर्ण करावे. यामुळे हिरड्याचा रुक्षपणा कमी होतो. व एरंडेल तेलाचा स्निग्धपणा वाढतो. यामुळे विरंचक गुण वाढतो. त्यामुळे मलावरोध समस्या दूर करण्यासाठी तोंडाद्वारे एक चमचा चूर्ण रोज घ्यावे. त्यामुळे शरीरातील सर्व मलावरोध समस्या दूर होतील.

• दात घासण्यासाठी हिरडा चूर्ण वापरतात.

• हिरडा फळे भिजवून त्यापासून अंजन बनवतात. व डोळ्यात घालतात. त्यामुळे डोळ्यांचे आरोग्य सुधारते.

• पोटातील अल्सर, जखमा यांवर हिरडा चूर्ण उपयोगी पडते.

• स्थूलपणा, अजीर्ण होणे यासाठी हिरडा चूर्ण घेतात.

• मधुमेह रोगात देखील हिरडा उपयोगी पडतो.

• हिरडा वृक्षाची साल, फळ, पाने मूळ या भागांचा वापर चूर्ण करताना करतात. यामध्ये जास्त साल व फळाचा वापर करतात.

• हिरड्याचे ऋतू नुसार वापर :

• चैत्र, वैशाख महिन्यात वसंत ऋतू असतो. तेव्हा हिरडा चूर्ण मधासोबत घ्यावे.

• ज्येष्ठ, आषाढ महिन्यात ग्रीष्म ऋतू असतो तेव्हा हिरडा चूर्ण गुळा सोबत घ्यावे.

• श्रावण, भाद्रपद महिन्यात वर्षा ऋतू असतो तेव्हा हिरडा चूर्ण सैंधव मिठासोबत घ्यावे.

• आश्विन व कार्तिक महिन्यात शरद ऋतू असतो तेव्हा हिरडा चूर्ण साखरे सोबत किंवा गुळासोबत घ्यावे.

• मार्गशीर्ष व पौष महिन्यात हेमंत हा थंड ऋतू असतो. तेव्हा आपण हिरडा चूर्ण सुंठ पावडरीसोबत घ्यावे.

• माघ व फाल्गुन महिन्यात शिशिर ऋतू असतो तेव्हा हिरडा चूर्ण आपण पिंपळी चुर्ण सोबत घ्यावे.

• अशा प्रकारे हिरडा हा बहुगुणी, वनौषधी, उपयुक्त आरोग्यदायी आहे.

हिरडा वनस्पतीची माहिती


हिरडा वनस्पतीची माहिती

हिरडा वनस्पतीचे लाकूड अत्यंत कठीण असते. ज्याचा उपयोग फर्निचर करण्यासाठी तसेच इमारत बांधकामात करतात.

असा आहे बहुगुणी हिरडा.



आवळा आयुर्वेदिक वनस्पती विषयी माहिती

 आवळा आयुर्वेदिक वनस्पती विषयी माहिती

आवळा आयुर्वेदिक वनस्पती विषयी माहिती


Indian Goose Berry Emblic Myrobalan information in marathi

मराठी भाषेत नाव : आवळा.

हिंदी : आमला.

संस्कृत भाषेत नाव : आमलक, धात्री, अमृता, शिवा, शांता, वृष्या, रोचनी, दिव्या, अमृतोदभवा, श्रीफला

आवळा आयुर्वेदिक वनस्पती विषयी माहिती


शास्त्रीय नाव :

 Indian Goose Berry Emblic Myrobalan.

इंग्रजी नाव : 

Emblic Myrobalan.

चव : आंबट- तुरट.

आवळा ही वनस्पती कुठे आढळते : आशिया, आफ्रिका, युरोप खंडात आवळा ही वनस्पती आढळते.

झाडाची उंची : २१ ते २५ फुटापर्यंत आवळ्याचे झाड वाढते.व ही वनस्पती बहुवार्षिक आहे.

सालीचा रंग : या झाडाची साल राखाडी रंगाची असून पांढरट पातळ रंगाची साल. तिचा वापर औषधात देखील करतात.

खोड: आवळ्याचे झाड एका झुडूपासारखे जरी नसले. तरी ते छोटेसे असते. त्यामुळे खोड एखाद्या फुलझाडाप्रमाणे असते.

पाने : पानांचे देठ लांब असतात. चींचे सारखी संयुक्त पानांची रचना आवळ्याची असते. हिरव्या रंगाची पाने अत्यंत लहान आकाराची असतात. एखाद्या लाजरीच्या झाडासारखी.

फुले : शरद ऋतूत फुले येतात. छोटी पिवळसर रंगाची फुले या झाडाला उठतात.

फळे : एखाद्या लहान गोटी सारखी वाटोळी हिरव्या रंगाची फळे या झाडाला लागतात. व ती पिकल्यावर पिवळ्या रंगाची दिसू लागतात.फळांवर सहा रेषा असतात.

बी : प्रत्येक फळाच्या आतील बाजूस एक बी असते.  फळातील बी कठीण असून तिला देखील सहा शीरा असतात.

• या झाडाला हिवाळा ऋतूत बहर येतो. विशेषत कार्तिक महिन्यात थंडी पडते तेव्हा या झाडाला बहर येतो.

आवळा आयुर्वेदिक वनस्पती विषयी माहिती


• आवळ्यामध्ये बनारसी आवळा सर्वश्रेष्ठ मानला गेला आहे.

• आवळ्याची झाडे भारत देशात सर्वत्र आढळतात.

आवळ्याच्या जाती :

• १) गावठी आवळा : फळ मोठे जास्त गर असणारे,

२) रानटी आवळा : फळ आकाराने लहान असते. यातील बी मोठी असते.

 आवळ्याचे गुणधर्म : आवळा हा आम्ल, मधू, कटू, तिक्त, काशाळ रस युक्त असतो.

* आवळा खाताना प्रथम आंबट चव त्यानंतर तुरट गोड, मधुर विपाकाचा शितगुणी असणारा हलका व रुक्ष असतो.

आवळ्याची औषधी व इतर माहिती :

आवळा आयुर्वेदिक वनस्पती विषयी माहिती


• आंबट असल्याने आवळ्यात आम्ल असते. त्यामुळे वात दोष कमी होतो.

• मधुर रसाची गोड चव असल्याने शितगुणी पित्त दोष कमी करणारा आहे.

• रुक्ष, काशाय, तुरट रसाचा असल्याने कफ दोष कमी करतो.

• अशाप्रकारे तिन्ही कफ, पित्त, वात दोष निवारक असल्याने आवळ्यात त्रिगुणी दोष नाशक असे म्हणतात.

• आवळ्यामध्ये ग्यालिक अँसिड ट्यानिक असिड शर्करा, सेल्युलोज, कॅल्शियम असे इतर खनिजे असतात.

• आवळ्यात मोठ्या प्रमाणात क जीवनसत्त्व असते.

आवळा आयुर्वेदिक वनस्पती विषयी माहिती


• ट्यानीन मोठ्या प्रमाणात असल्याने आवळा शिजवला तरी क जीवनसत्व नष्ट होत नाही.

• आवळे उन्हात थोडा वेळ वाळवून त्याच्या शीरा सुट्टया झाल्या की पुन्हा मीठ लावून सुकवून साठवला जातो. नंतर तो वेगवेगळ्या पदार्थात वापरता येतो.

• च्यवनप्राश, त्रिफळा चूर्ण यासारख्या पदार्थात आवळ्याचा वापर केला जातो.

• आवळा आयुष्य वाढवणारा व तारुण्य टिकवणाराव व वाढवणारा असल्याने त्याचे रोज सेवन करावे.

• आवळा नियमित सेवन केल्याने शरीरात उत्साह,जोम वाढून शरीर सशक्त करतो.

• उन्हाळा ऋतूत आवळ्याचे नियमित सेवन केल्याने चक्कर येणे गरगरणे थांबते. शरीरात शीतलता येते.

आवळा आयुर्वेदिक वनस्पती विषयी माहिती


• हृदविकाराच्या रोगावर आवळा गुणकारी आहे. रोज सकाळी उपाशीपोटी आवळ्याचा रस घेतला की हृदय सशक्त होते.

• ज्या लोकांना मधुमेह (डायबिटीस) आहे. त्यांनी रोज सकाळी एक चमचा आवळा रस व एक चमचा हळदीचा रस एकत्र घेतल्याने मधुमेह नियंत्रणात येतो.

• आवळ्याचे चूर्ण मुळ्यासोबत खाल्याने मूत्राशयाशी संबंधित तक्रारी बंद होतात.

• रोज एखादा आवळा खाल्याने पोटातील कीड नष्ट होते. व पोटाचे आरोग्य सुधारते.

आवळा आयुर्वेदिक वनस्पती विषयी माहिती


• गरोदर स्त्रियांनी गरोदर अवस्थेत आवळ्याचे सेवन केल्याने मळमळ, उलटीचा त्रास कमी होतो. पचनशक्ती सुधारते.

• मूल होत नसेल त्या व्यक्तींनी आवळ्याचे रोज सेवन करावे. शारीरिक दुर्बलता नष्ट होते व वंध्यत्व दूर होण्यास मदत होते.

• आवळ्याच्या नियमित सेवनाने स्मरणशक्ती सुधारते, डोळ्यांचे आरोग्य सुधारते. डोळ्यांचे विकार जाऊन डोळे तेजस्वी होतात.

• आवळ्याचे चूर्ण चेहऱ्यावर लावल्यास काळे डाग कमी होतात.

• डोक्यावरील केसात कोंडा होत असेल. केस पांढरे होत असतील. केस गळत असतील. तर आवळ्याचे तेल लावतात. त्यामुळे कोंडा होणे थांबून केसांचे आरोग्य सुधारते.

• जुलाब होत असतील. व आव पडत असेल. तर सलग आठवडाभर आवळ्याच्या रसात सुंठ चूर्ण घालून जेवणापूर्वी घेत राहिल्यास जुलाब कमी होतात. व आराम पडतो.

• सांधेदुखी होत असल्यास रोज आवळ्याच्या रसात गुळ व आल्याचा तुकडा घ्या. व त्याचे सेवन केल्यास सांधेदुखी कमी होईल.

• एका आवळ्यात दोन संत्र्यांची, एका अंड्याची पोषक तत्वे असतात.

आवळा आयुर्वेदिक वनस्पती विषयी माहिती


• अनेक रोग नष्ट करण्याची शक्ती आवळ्यात असते.

• आवळ्यापासून बनवले जाणारे पदार्थ : आवळा कॅन्डी, आवळा शिरप, आवळा सुपारी, च्यवनप्राश, मुरांबा, लोणचे, आवळेपाक बनवतात.

असा बहुगुणी आरोग्यदायी आवळा रोज सेवन करावा.




चींचूरडी /चिंचुर्डी आयुर्वेदीक औषधी वनस्पती की जाणकारी Chinchurdi ayurvedik vanaspati ke bare me jankari

  चींचूरडी /चिंचुर्डी आयुर्वेदीक औषधी वनस्पती की जाणकारी Chinchurdi ayurvedik vanaspati ke bare me jankari • हिंदी नाम : चींचुर्डे, • मराठी...